anouk-down-under.reismee.nl

Gaan weer! Op naar Nieuw-Zeeland

Daar gaan we weer! Op naar Nieuw- Zeeland voor 10 maanden! Mijn koffer had ik net uitgepakt en toen was het al weer tijd om mijn koffer in te pakken. Ondertussen weet ik wel wat ik nodig heb, en wat ik bijvoorbeeld thuis kan laten. Maar toch heb ik het weer voor elkaar gekregen dat mijn koffer 26 kilo woog…

Ook ben ik er achter gekomen dat ik erg ziek word in een vliegtuig… dus deze keer was ik goed voorbereid en had ik genoeg pillen mee genomen zodat ik “hopelijk” niet ziek zou worden! Gelukkig heeft het gewerkt, ik was namelijk heel zenuwachtig dat het niet zou werken en dat zou mijn 32 uur in een vliegtuig er niet leuker op maken.

Eenmaal aangekomen duurt het eeuwig voordat ik eindelijk door alle douane heen ben en mijn koffers heb. Rachel en de kinderen stonden al op mij te wachten met door de kinderen gemaakte borden met mijn naam erop, super lief! Ik voel me gelijk bij ze op mijn gemak, maar ik moet wel even wennen aan hun accent dat totaal anders is dan Australië. Ik heb ook gelijk mijn eerste Nieuw-Zeelandse woord geleerd: jandals. Dat zijn slippers, maar in Australië noem je dat thongs wat ik hier absoluut niet kan zeggen aangezien dat ook string betekend.

Ook deze familie heeft drie kinderen, en het zijn allemaal jongens!

Harrison – 1 jaar: ik ben verliefd! Wat een heerlijk kind is dat! Zo ontzettend lief, heel makkelijk, lacht de hele dag en het is echt een aapje.. hij klimt op alles en is nergens bang voor .

Ashton – 4 jaar: Ashton vraagt echt alles aan je en ik moet er ook wel om lachen. Hij vroeg me of ik getrouwd was, en natuurlijk was mijn antwoord nee en dus waren zijn volgende vragen: ga je ooit trouwen? Met wie ga je trouwen? Hoe oud ben je? Kunnen wij gaan trouwen??? Hij is heel erg open, vind alles leuk maar vind koken het aller leukste!

Oliver – 6 jaar: Harrison en Ashton zijn heel makkelijk in de omgang en vonden mij gelijk al helemaal geweldig, en dat is wel anders bij Oliver. Het is een mega lieve, slimme maar ook hele gevoelige jongen.

Maar wat ik het aller leukste vind aan deze drie kinderen, is dat ze zo lief voor elkaar zijn en spelen de hele dag samen! Ik zal voornamelijk tijd doorbrengen met Harrison aangezien hij niet naar een kinderdagverblijf gaat. Mijn week ziet er als volgt uit. Elke ochtend begin ik tussen 07.30 en 08.00 en zorg ik dat de kinderen hebben ontbeten en hun lunch en tas klaar is. Rond 08.30 rijden we weg en breng ik Ashton naar de peuterspeelzaal en Oliver naar school. Vervolgens heb ik alleen Harrison en doen we vaak een ochtend activiteit. Rond 12.30 slaapt hij even en dan is het al weer tijd om Ashton en Oliver op te halen. Na school gaan we meestal even naar het park zodat ze hun energie er uit kunnen rennen en ik vervolgens rustig eten kan koken. Dus avond eten en in bad en dan zijn Rachel en Andy weer thuis om ze naar bed te brengen. Op Dinsdag gaat Ashton niet naar de peuterspeelzaal dus dan heb ik hem ook de hele dag. Vrijdags, zaterdags en zondags ben ik vrij tenzij ik moet oppassen. Het tweede weekend dat ik in Nieuw-Zeeland was moest ik bijvoorbeeld al oppassen. Het was Andy zijn verjaardag die zaterdag en daarom gingen we een weekendje naar Piha. Ik ben er al wel achter gekomen dat mijn familie een heel druk sociaal leven heeft en betekend dat ik dus veel in het weekend moet oppassen. ( misschien wel beter, zo kan ik mijn geld ook niet aan wijn uitgeven )

Ook hier rijden ze aan de linker kant van de weg. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het toch best spannend vond om weer voor de eerste keer te rijden. Ik kende de weg niet ken en het is een erg drukke stad met veel verkeer. De vorige Au Pair heeft een ongeluk gehad met de auto toen ook de kinderen er in zaten, dus de vrijdag dat we naar Piha gingen was de auto net gemaakt en ik moest die maandag naar huis rijden. Natuurlijk was mij wel 10 x verteld dat de vorige Au Pair een ongeluk heeft gehad en ik dus heel erg voorzichtig moest zijn, wat het voor mij nog spannender maakte. Gelukkig ging alles goed, ik moest alleen de laatste 10 minuten alleen rijden aangezien ik Andy had afgezet om zijn motor op te halen. En natuurlijk kon het ook niet anders dan dat ik de afslag mis… en vervolgens aan de andere kant van de brug uit kom!! Maar goed na een toeristische route, en 20 minuten verder was ik weer thuis.

Ik vind zelf dat ik aan de “goede “ kant van de brug woon. Ik woon namelijk in “ North Shore” dat is het noordelijke deel van de brug. Voor mij is het te vergelijken met Newcastle. Het zijn zeg maar allemaal dorpjes bij elkaar, en ook aan het strand. Heel anders zijn de zuidelijke kant van de brug dat is te vergelijken met Sydney. Hier zie je dus veel hoge gebouwen, een grote haven en heel veel verkeer! Ik ben dus erg blij dat ik in North Shore woon.

Ik vond het in het begin erg lastig om vrienden te maken, ze hebben veel facebook groepen met andere Au Pairs. Maar omdat Auckland zo groot is wonen veel Au Pairs ook een stukje verder weg en dat maakt het lastiger om met elkaar af te spreken. Gelukkig heb ik al wel een aantal meiden ontmoet, en niet alleen Duitsers ( waar ik wel bang voor was ). De meiden die ik heb ontmoet komen van over de hele wereld! Amerikaans, Schots, Engels, Belgisch, Zwitsers, Azië en wel een aantal Duitsers natuurlijk.

Ook probeer ik weer elke ochtend te lopen/hardlopen wat ik ook in Australië deed. Ik heb een mooie route gevonden dat een stukje aan het strand is en door het bos. Het is wel een route met ontzettend veel heuvels… wat ik helaas niet kan vermijden hier.

Mijn eerste weekend heb ik veel geslapen, maar ook zijn we met hun boot naar eens strandje geweest en ze hebben mij een klein beetje van Auckland laten zien. Het tweede weekend gingen we dus naar Piha voor Andy zijn verjaardag. Dat was echt een hele mooie bijzondere plek, het strand had namelijk zwart zand. Het is maar 45 minuten van Auckland heel anders natuurlijk dan in Australië.. alles is hier een stukje dichterbij! Het derde weekend heb ik eindelijk nieuwe mensen ontmoet en zijn we met z’n allen uit geweest, wat erg gezellig was! Wel moet ik er weer aan wennen hoe duur alles hier is… zo betaal je voor een biertje of een wijntje 10 dollar! Ondertussen was het ook nog Valentijnsdag en eigenlijk zou ik moeten werken maar Rachel was ziek. Dus ben ik met een van de meiden naar “movie at the park” geweest! Dus letterlijk een bioscoop buiten in een park! Super gaaf! Vorig weekend was al weer mijn vierde weekend en heb ik twee andere meiden ontmoet. Op zondag zijn we naar Waiheke Island geweest. Dat is ongeveer 30 minuten met de ferry maar het waaide zo hard dat het bijna een uur duurde… Waiheke Island staat bekend om zijn wijngaarden. Dus jullie kunnen wel raden hoe dat is afgelopen…

Er zijn nu 3 weken voorbij en ik heb het erg naar mijn zin hier. Het is wel raar om weer helemaal opnieuw te beginnen. In Australië was het uiteindelijk heel makkelijk voor mij, ik had vriendinnen, ik kende de routine van mijn familie, natuurlijk had ik een band opgebouwd met de kinderen, ik kende de weg en hier is alles weer nieuw! Wat het ook zeker heel leuk maakt maar ik kan ook echt niet wachten tot het moment dat ik alles goed ken hier en geen navigatie meer nodig heb…

Zo.. voor de mensen die de moeite hebben genomen om dit lange verhaal te lezen, ik hoop dat jullie allemaal weer op de hoogte zijn. Ik kan niet beloven dat ik elke maand een verhaal zal schrijven puur omdat veel weken hetzelfde zullen zijn en ik het graag leuk wil houden voor jullie! Maar don’t worry, er komen zeker nog meer “updates”!

Oh en.. Op de een of andere manier werkt het niet helemaal zoals ik het wil met de foto’s.. Ik zal dus geen foto’s in mijn verhaal zetten maar ik heb een mapje “Nieuw-Zeeland” gemaakt en daar zal ik de foto’s in plaatsen.

Dikke kus uit Auckland

Reacties

Reacties

Mama

Lieve Anouk,
Fijn om te lezen dat je het leuk hebt en dat het goed gaat, maar dat wist ik natuurlijk al.
Dikke kus Mama

Ria Maandag

Heel fijn om je belevenissen weer te lezen.
Niet dat ik niks te doen heb maar je schrijft leuk en ik vind het mooi om te lezen wat je daar allemaal doet.
Veel plezier.

Monique

Hoi Anouk,leuk om je verhaal te lezen.en fijn dat je het bij het gezin naar je zin hebt!
Groetjes Monique

Jolanda Wesselink

Ach onder genot van een kop koffie is geen enkel verhaal van jou te lang. Fijn dat je het nu al weer naar je zin hebt. Tot het volgende verhaal, tju

Sabine

Fijn om te lezen. En leuke foto's. Geniet daar nog maar mooi.

Willemien

Weer mooi gescreven Anouk, fijn dat je het daar leuk hebt, en je al een huwelijksaanzoek heb gehad, geweldig, teken dat je het goed doet, veel plezier daar knuffel van ons.

Jolanda Jolink

Leuk zo meegenieten! Veel plezier!

Herman

Fijn dat je het daar leuk hebt heel veel plezier daar dikke knuffel.

Oma Rakki hahaha

Wat leuk om weer uitgebreid van je te horen, ehh lezen, allereerst wat kun je leuk vertellend schrijven, van alles wat en fijn dat je het naar de zin hebt, enne de weg leer je vast gauw genoeg kennen, heel veel plezier nog, en ik ben blij dat je het huwelijksaanzoek gekregen hebt van een klein kereltje, ( wel leuk hoor) en niet van een, nou ja je snapt het wel!!! Dikke knuffel van ons xx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active